Rascals, The

"We hadden die populariteitsprijs van de CJMV gewonnen en kregen een weekje in een soort jongeren tentenkamp in Doorn, waar we ook zouden optreden. Toevallig was daar ook een groep ontspoorde meisjes in retraite. Onze hopman en hun akela konden het nogal goed vinden en praatten tot in de kleine uurtjes in hun tent. Uiteraard vond er in onze tenten ook een soort uitwisseling plaats en toen we uiteindelijk optraden werden we helemaal bestormd door die meiden. Van die Beatles taferelen. Echt waar!
Een andere leuke herinnering was dat optreden voor de Hells Angels. We komen daar aanrijden, staan er allemaal overvalwagens klaar en haalden die gasten de stoeptegels al uit de straat. Verder was het wel een toffe sfeer en we hebben lekker gespeeld. Ok, op een gegeven moment werd er wel met bier gegooid en toen met de glazen en daarna met de flessen, maar voor de rest niks aan de hand. Daarna reden die lui ons tot in de verste uithoeken van Nederland achterna. Heel goede herinneringen aan.

We speelden een keertje met Normaal. Dat was echt een te gek optreden en we zijn vreselijk dronken geworden. Zo dronken dat we de achterdeur van de bus niet goed hadden dichtgedaan. Werden we de volgende dag gebeld door de politie dat ze onze apparatuur langs de snelweg hadden gevonden. Die was er natuurlijk uitgedonderd en we hadden er niets van gemerkt. Drie maanden later brengt Normaal een plaatje uit met een nummer dat helemaal geïnspireerd was door ons optreden. Nooit wat van die gasten gehoord natuurlijk. Vreemd!

We speelden heel veel in het discothekencircuit in Noord-Holland. Wel vijf-zes keer per weekend. Waren we in dichte mist onderweg naar Den Oever toen de accu van de bus het begaf. Toen zijn we gestopt bij een tankstation. Goede raad was duur. Onze zanger ging naar binnen en kwam terug met twee zaklantaarns. Die hebben we toen op de bus geplakt met gaffertape. Eentje voorop, eentje achterop en zo gingen we door die mist de snelweg weer op.

We hadden een contract van een paar maanden in een tent in Den Bosch. Het was een beetje een ruige kroeg met drie verdiepingen. Gegarandeerd dat er daar elke avond drie lui van de trap af werden geslagen. Op een avond werd het een beetje te dol en moesten we vluchten via de achterdeur, het riool en de gracht voordat we bij de bus kwamen. Wilde één van die gasten ons tegenhouden en die bleef voor op de bus zitten. Na een beetje wild manoeuvreren belandde die uiteindelijk in de gracht. Bleek dat we achternagezeten werden omdat één van de bandleden wat rommelde met de dochter van de toiletjuffrouw en dat kon blijkbaar niet.
We waren daar inmiddels behoorlijk populair, maar ik had ook vaste verkering. Kwam mijn hele a.s. schoonfamilie een keer kijken toen er net een hele mooie Indische meid om mijn nek hing. Nou ja, van die taferelen."

Hoe was eigenlijk de muziekscène in die jaren?

"Niet te vergelijken met nu. We repeteerden in een pakhuis in het centrum. Daartegenover was een damesmodezaak. Dan stonden die grieten te dansen in de kleedhokjes. Of de mensen op straat die langskwamen en het hoorden. Die stopten en begonnen te swingen.
Natuurlijk was het behoorlijk amateuristisch. We hadden helemaal geen spullen en bouwden alles zelf. Onze eerste gitaren maakten we van hout dat we gejat hadden uit het Openluchtmuseum. We speelden met kleine installaties en onze zanger Theo had zo'n strot, dat hij er onversterkt overheen kon. Pas later werd dat een beetje professioneel, met P.A.'s en zo.
Toen we zoveel optraden verloren we wel een beetje het contact met de Arnhemse scène, maar toch bleef het gevoel -ook bij De Jacobiberg- dat het daar allemaal begonnen is en dat we die hele lancering van het popgebeuren in Arnhem van dichtbij hebben meegemaakt. Het was gewoon een hele aparte ruige tijd met veel bier en knokken."

Hebben jullie eigenlijk wel dieptepuntjes gehad?

"Eh jawel, maar dat had eigenlijk niet zoveel met de muziek te maken. We hadden nogal rare hobby’s, we maakten ons eigen vuurwerk, dat we soms ook op het podium gebruikten. Dat ging toen een keer mis en toen ben ik ontploft. Een dag later werd onze bassist bij een verkeersongeluk in coma gereden. Dus toen lag het even stil. Nou ja, het is uiteindelijk allemaal goed gekomen."

Wat kunnen we in de toekomst en in het bijzonder op de Paasconcerten van jullie verwachten?

"We hebben op dit moment een zingende drummer, maar zijn eigenlijk nog op zoek naar een goede frontman als vervanger voor Theo. Het is niet eenvoudig om iemand te vinden die bij de band past en ook nog een goede strot heeft. Met Pasen doen we gewoon ons ding zoals altijd. Of het genoeg is moeten we afwachten. Maar wees gerust, we maken de zaak echt wel gek als het mot!"